تاثیر تکنیک کینزیوتیپ در کودکان مبتلا به فلج مغزی: بررسی مروری

مقدمه واهداف فلج مغزی شایعترین اختلال حرکتی است که با ناتوانی و نقص حرکتی مادام العمر ارتباط دارد که می‌تواند منجر به ناتوانی هایی نظیر ضایعه ، محدودیت عملکرد و محدودیت مشارکت شود. بروز اختلالات حرکتی-روانی منجر به عدم به کارگیری اندام، ضعف و فلج بیشتر، اختلال در انجام فعالیت‌های روزمره زندگی، وابستگی بیشتر و در نهایت کاهش سطح کیفیت زندگی می‌شود. بنابراین به‌علت بروز چنین اختلالاتی انجام درمان به‌ موقع ضروری است. تکنیک کینزیوتیپ تکنیک به نسبت تازه ای است که در برنامه های توانبخشی مورد استفاده قرار گرفته است. هدف این مقاله، مرور منابع به منظور بررسی اثرات تکنیک کینزیوتیپ بر بهبود مهارت‌های حرکتی در کودکان مبتلا به فلج مغزی می‌باشد. مواد و روش ها با استفاده از کلمات کلیدی انگلیسی cerebral palsy,taping ,kinesio tape,kinesio taping و واژگان کلیدی فارسی فلج مغزی و کینزیوتیپ در پایگاه های اطلاعاتی نظیر ISI, Pubmed, Scopus, وGoogle Scholar تعداد 14 مقاله (10 مقاله کامل و 4 چکیده مقاله)  بر اساس معیار های ورود و تا آپریل 2015 انتخاب شد و پس از مرور برطبق محل به‌کار برده شدن کینزیوتیپ روی بدن و نوع کاربرد آن دسته بندی شد. یافته ها مرور منابع نشان داد که تکنیک کینزیوتیپ روی عملکرد حرکتی درشت و ظریف و فعالیت‌های دینامیک موثرتر از فعالیت‌های پوسچرال و استاتیک است و همچنین در مراحل رشدی و حرکتی بالاتر (سطوح 1 و 2 سیستم طبقه بندی عملکرد حرکتی درشت (GMFCS)) تاثیر بیشتری دارد. نتیجه گیری به ‌نظر می‌رسد تکنیک کینزیوتیپ می تواند به ‌عنوان مکمل درمان و در ترکیب با سایر تکنیک‌های درمانی در توانبخشی عصبی کودکان مبتلا به فلج مغزی به منظور بهبود عملکرد حرکتی و فعالیت های دینامیک به ویژه در مراحل رشدی بالاتر (سطوح 1 و 2 مقیاس GMFCS) موثر باشد.